Adem (alejhisselam) jest stworzonym pierwszym czlowiekiem i zeslanym pierwszym Prorokiem przez Allahu Teala. Jest ojcem wszystkich ludzi. Allahu Teala stworzyl Adema (alejhisselam) na ziemi z blota zrobionego przez anioly z wody i z ziemi przyniesionej przez nie z różnych krajów. W Surze Hidżr Allahu Teala glosil w tym sensie: „My czlowieka stworzyliśmy z hame-i mesnud (z blota gliny), z salsal (niewypieczonego suchego blota, z blota wysuszonego jakby bylo wypieczone).” W tym stanie Adem (alejhisselam) leżal przez 40 lat pomiędzy Mekką a Taif. Wysechl jakby byl wypieczony. Allahu Teala polożyl najpierw na jego czole światlość (nur) Muhammeda (alejhiselam). Potem w miesiącu Muharrem dnia dziesiątego w piątek obdarzyl go duchem. Poinformowano go o imionach wszystkiego i o tym, co jest mu pożyteczne (Sura Bakara: 30,32,33). Na rozkaz Allahu Teala wszystkie anioly dokonaly sedżde (poklonu) wobec Adema (Sura Taha: 116-119). Iblis nie wykonal nakazu i nie poklonil się Ademowi (Sura Araf: 12; Sura Isra: 61). Z tego powodu Allahu Teala nalożyl na niego klątwę, która trwa wiecznie (Sura Sad: 78; Sura Hidżr:28-43). Gdy Adem (alejhisselam) mial czterdzieści lat, to zostal zaprowadzony do Raju nazywanego Firdews. Podczas tego pobytu lub jeszcze wcześniej poza Mekką podczas snu zostala stworzona z jego żebra blogoslawiona Havva. Allahu Teala dal im ślub. W raju żyli oni do tysiąca lat. Allahu Teala zabronil im w Raju jedzenia owoców z jednego z drzew (Sura Araf:17). Zapominając o tym nakazie najpierw szanowna Havva, potem Adem (alejhisselam) zjedli owoc z tego zakazanego drzewa. Z tego powodu zostali usunięci z Raju (Sura Taha:115,121; Sura Araf:22). Po dwustu latach blagania i plakania Allahu Teala przyjąl ich skruchę, obietnicę poprawy, modlitwy i nakazal im udanie się na hadż (pielgrzymkę). Adem (alejhisselam) wybudowal w Mekce Kaabę. Każdego roku dokonywal tam hadż. Po spędzeniu tam pewnego okresu czasu udali się oni do Damaszku. Tam urodzily im się dwadzieścia razy bliźnięta, jako jedno dziecko tylko Szit (alejhisselam). Adem (alejhisselam) ze swojego pokolenia widzial czterdzieści tysięcy ludzi. Wzrost i wiek Adema (alejhisselam) nie zostal ostatecznie poinformowany. W wieku tysiąc pięciuset lat stal się Prorokiem dla swoich dzieci. Rozmawial z nimi różnymi językami. Dżebrail (alejhisselam) przyszedl do niego dwanaście razy. Allahu Teala zeslal mu dziesięć suhuf (malych książek, broszur). Nakazane zostalo jemu dokonywanie postu, każdego dnia jeden raz salat, ablucji, a zakazane jedzenie wieprzowiny, padliny i picia krwi. W zeslanych książkach zostal poinformowany o fizyce, chemii, medycynie, farmakologii, matematyce. W j. aramejskim, hebrajskim i arabskim na niewypalonych ceglach zostalo napisanych wiele książek. Nie jest tak jak uważają niektórzy historycy, że pierwszy czlowiek nie znal nauki, techniki, byl goly i dziki. Jak obecnie można spotkać w Azji, na pustyniach w Afryce, w lasach Ameryki ludzi żyjących dziko podobnie jak w erze brązu, tak i wśród pierwszych ludzi byli tacy, którzy żyli nieświadomie po prostacku. Ze względu na nich nie powie się jednak ani o dzisiejszych ani też o pierwszych ludziach, że wszyscy są dzicy. Adem (alejhisselam) i jemu wierzący żyli w miastach. Potrafili pisać i czytać. Znali kowalstwo, tkactwo, gospodarkę rolną, piekli chleb. A nawet wybili ze zlota pieniądze, z kopalni wydobywali rudę i robili z niej różne narzędzia. Adem (alejhisselam) jest pierwszym czlowiekiem i pierwszym kalife, a także tym, który jako pierwszy dziękowal Allahu Teala i wyrażając skruchę obiecal poprawę (Sura Bakara 30).
Czym jest Islam?
