Prorok Muhammed (sallallahu alejhi we sellem) utrzymywal kontakt z Imperatorem Bizancjum Herakliuszem. Korespondowali oni ze sobą i wysylali sobie nawzajem poslów. Pewnego razu Herakliusz wyslal Prorokowi wiele prezentów. Jednym z tych prezentów byl lekarz. Lekarz zwrócil się do Proroka Muhammeda (sallallahu alejhi we sellem) z tymi slowami: „Panie! Imperator wyslal mnie do was, bym wam slużyl. Będę leczyć waszych chorych za darmo.” Prorok Muhammed (sallallahu alejhi we sellem) zgodzil się na to. Nakazal, by przygotowano lekarzowi dom. Codziennie przynoszono mu smaczne jedzenie, napoje. Minęly dnie, miesiące. Nikt z muzulmanów nie przyszedl do lekarza. Doktor zawstydzil się i udal się do Proroka (alejhisellam) mówiąc: „Panie! Przybylem tutaj, by wam slużyć. Do dzisiaj nie przyszedl do mnie żaden chory. Siedzialem bezczynnie, jadlem, wypoczywalem. Proszę, pozwólcie mi wrócić do mojej ojczyzny.” Na to odpowiedzial mu Prorok Muhammed (sallallahu alejhi we sellem): „Rób jak chcesz! Jeśli postanowisz pozostać tutaj, to naszym muzulmańskim obowiązkiem jest slużenie i goszczenie naszym gościom. Jeśli odejdziesz, to życzymy tobie szczęśliwej drogi. Jednak wiedz też o tym, że jeśli nawet przez dlugie lata tutaj pozostaniesz to i tak do ciebie nie przyjdzie żaden chory. Moi towarzysze latwo nie zachorują. Islam ukazal drogę chronienia się przed chorobami. My zwracamy wielką uwagę na czystość. Do stolu siadamy, gdy jesteśmy glodni i przed nasyceniem wstajemy.”