Dżemaat powstaje, gdy przynajmniej jedna z dwóch osób, zostaje imamem do salatu. Sunną jest dla mężczyzn wykonywać pięć salatów fard z dżemaatem. Dla salatu piątkowego i świątecznego dżemaat jest fardem. Hadisy szerif informują, że salat wykonywany z dżemaatem jest o wiele więcej wartościowy.
Nasz Prorok (sallallahu alejhi we sellem) powiedzial: „Za salat wykonany z dżemaatem dawane jest dwadzieścia siedem razy więcej nagród za dobre uczynki niż za salat wykonany samotnie.”
„Kto wykonal dobrze ablucję i udaje się do któregoś z meczetów, aby wykonać w nim salat z dżemaatem, temu Allahu Teala zapisuje za każdy krok nagrodę za jeden dobry uczynek i usuwa mu jeden grzech z zeszytu czynów, wywyższa również o jeden jego stopień w Raju.”
Salat wykonywany z dżemaatem lączy muzulmanów i zapewnia wśród nich jedność. Wzmacnia milość i więź między nimi. Gdy zbierze się dżemaat, to muzulmanie rozmawiają ze sobą, dowiadują się latwo, kto ma problemy, udręki i choroby. Dżemaat jest najlepszym przykladem poczucia jedności wspólnoty muzulmańskiej.
Chorzy, sparaliżowani, nie mający jednej nogi, nie mogący chodzić starcy i niewidomi nie mają obowiązku chodzić na salat z dżemaatem.
„Imamem” nazywa się tego, kto wykonuje salat z dżemaatem i za którym podążają inni. Istnieją warunki, które należy spelnić, aby można bylo zostać imamem i sformować dżemaat.